Tryb rozkazujący
Tryb rozkazujący w języku niemieckim tworzymy dla
- 2 osoby liczby pojedynczej (du – ty) – odrywamy od czasownika końcówkę -st i odrzucamy zaimek osobowy
- 2 osoby liczby mnogiej (ihr – wy) – odrzucamy tylko zaimek osobowy
- 1 osoby liczby mnogiej (wir – my) – czasownik w bezokoliczniku razem z zaimkiem osobowym
- 3 osoby liczby mnogiej, czyli formy grzecznościowej (Sie – Pan, Pani, Państwo) – zamieniamy kolejność orzeczenia i podmiotu
CZASOWNIKI REGULARNE
du (ty) Mach das Fenster auf! (Otwórz okno!)
ihr (wy) Macht das Fenster auf! (Otwórzcie okno!)
wir (my) Machen wir das Fenster auf! (Otwórzmy okno!)
Sie (Pan, Pani, Państwo) Machen Sie das Fenster auf! (Niech Pan, Pani otworzy, niech Państwo otworzą okno!)
CZASOWNIKI REGULARNE, KTÓRYCH TEMAT KOŃCZY SIĘ NA –T, -D, -CHN, -TM
zachowujemy końcówkę -e w 2. osobie liczby pojedynczej
du (ty) Rede mit ihm! (Pogadaj z nim!)
ihr (wy) Redet mit ihm! (Pogadajcie z nim!)
wir (my) Reden wir mit ihm! (Pogadajmy z nim!)
Sie (Pan, Pani, Państwo) Reden Sie mit ihm! (Niech Pan, Pani z nim pogada, niech Państwo z nim pogadają)
CZASOWNIKI NIEREGULARNE – PRZEGŁOS A NA Ä
Utrata przegłosu w 2. osobie liczby pojedynczej
du (ty) Schlaf nicht so lange! (Nie śpij tak długo!)
ihr (wy) Schlaft nicht so lange! (Nie śpijcie tak długo!)
wir (my) Schlafen wir nicht so lange! (Nie śpijmy tak długo!)
Sie (Pan, Pani, Państwo) Schlafen Sie nicht so lange! (Niech Pan, Pani nie śpi tak długo, niech Państwo nie śpią tak długo!)
CZASOWNIKI NIEREGULARNE – PRZEGŁOS E NA I LUB I(E)
w 2. osobie liczby pojedynczej zachowujemy przegłos
du (ty) Sprich lauter! (Mów głośniej!)
ihr (wy) Sprecht lauter! (Mówcie głośniej!)
wir (my) Sprechen wir lauter! (Mówcie głośniej!!)
Sie (Pan, Pani, Państwo) Sprechen Sie lauter! (Niech Pan, Pani mówi głośniej!)
CZASOWNIK SEIN
du (ty) Sei still! (Bądź cicho!)
ihr (wy) Seid still! (Bądźcie cicho!)
wir (my) Seien wir still! (Bądźmy cicho!)
Sie (Pan, Pani, Państwo) Seien Sie still! (Niech Pan, Pani będzie cicho, niech Państwo będą cicho!)
CZASOWNIK HABEN
du (ty): Hab! (Miej!)
ihr (wy): Habt! (Miejcie!)
wir (my): Haben wir! (Miejmy!)
Sie (Pan, Pani, Państwo): Haben Sie! (Niech Pan, Pani ma, niech Państwo mają!)