Kiedy chodziliśmy do szkoły, wiele razy powtarzano nam, że nie mamy się uczyć dla ocen czy dla nauczycieli, tylko dla siebie. My jednak nie słuchaliśmy tych rad i uczyliśmy się głównie dla ocen. Kiedy skończyliśmy szkołę, często żałowaliśmy, że mieliśmy takie nastawienie. W szkole brakowało nam po prostu samodzielności w uczeniu się, a więc ważnej umiejętności, która umożliwia zdobywanie wiedzy. Samodzielność w nauce języka obcego oznacza, że uczymy się przede wszystkim dla siebie, nie dla ocen czy uznania nauczyciela, a gorsze oceny nie zniechęcają nas do dalszej pracy. Jeśli czegoś nie rozumiemy, to jesteśmy dociekliwi i sami szukamy wyjaśnienia w książkach bądź w Internecie. Uczymy się więcej niż wymaga nauczyciel czy jest zapisane w podręczniku, bądź uczymy się też z innych materiałów, które zapewniają bardziej efektywną naukę niż nauka w szkole, uczymy się z nowoczesnych mediów i z wielu dostępnych zasobów. Mamy różne swoje własne sposoby nauki, np. efektywny sposób notowania, zapamiętywania i powtarzania materiału. Jesteśmy pod tym względem kreatywni. Mamy przed oczami cel i wiemy, jak go osiągnąć. Jesteśmy świadomi, ile pracy trzeba będzie włożyć w jego osiągnięcie. Znamy swoje słabe i mocne strony oraz potrafimy krytycznie ocenić, czy dany sposób nauczania jest dla nas efektywny. Dokonujemy oceny naszych postępów w nauce. Nie przejmujemy się gorszymi ocenami czy krytyką ze strony nauczyciela tylko dążymy do wyznaczonego celu. Jesteśmy dociekliwi, zadajemy pytania i poszukujemy odpowiedzi na nie. Potrafimy uczyć się „na błędach” i wyciągamy wnioski z naszych niepowodzeń, tak aby w przyszłości nauka była bardziej efektywna.
Jeśli posiadamy umiejętność samodzielnego uczenia się, szybciej opanujemy język obcy, gdyż nauka języka obcego to w dużej mierze praca, którą musimy wykonać sami. Wiele ludzi mówi mi, że uczyli się języków obcych w szkole, ale znają je słabo, bo nauczyciel źle uczył. Jednak wina nie leży tylko po stronie nauczyciela, osoby te po prostu nie uczyły się tych języków, nigdy nie robiły nic więcej ponad to, co nauczyciel wymagał i nie wykazywały większego zainteresowania. Przyczyną tego stanu rzeczy może być edukacja szkolna, która często rozwija postawy pasywne i nie rozwija kreatywności. Uczniowie zwykle z niechęcią wykonują polecenia nauczyciela, a sami nie wykazują żadnej inicjatywy. Zniechęcają się też, gdy otrzymują gorsze oceny lub zostają skrytykowani przez nauczyciela. Potem te osoby kończą szkołę, zapominają o nielubianym nauczycielu, oceny, które kiedyś otrzymali, nie mają już żadnego znaczenia, a ważne stają się umiejętności, których nie ma. Natomiast ucząc się samodzielnie, nawet przy najgorszym nauczycielu, osiągniemy bardzo dobre rezultaty, a może nawet zaskoczymy nauczyciela swoją wiedzą. Wydaje mi się, że obecnie dzieci i młodzież cechuje pasywność w zakresie zdobywania wiedzy, mimo tak łatwego dostępu do niej w Internecie i w różnych książkach. Rodzice wszystko planują i kontrolują, dziecko nie rozwija własnych zainteresowań, natomiast zawsze musi mieć najlepsze oceny i nie ważne, że nauczyciel mało wymaga, liczy się tylko ocena, a nie konkretne umiejętności. Często wielu ludziom wydaje się, że ucząc się języka obcego od zera, po kilku lekcjach będą już go znali biegle. Gdy napotykają na pierwsze trudności, to się zniechęcają i przestają się uczyć. Nie uświadamiają sobie, że muszą włożyć wiele pracy własnej, aby odnieść sukces. Dlatego też refleksja nad własnym procesem uczenia się, umiejętność samodzielnej nauki jest niezmiernie ważnym czynnikiem, od którego w dużej mierze zależy sukces w nauce języków obcych.
Najnowsze komentarze